Art-Tennis, Valerio Adami
Art-Tennis, Valerio Adami

Art-Tennis, Valerio Adami

Regular price
€800,00
Sale price
€800,00
bestel-info

80x100cm, Lithografie ingelijst, 100/200

 

Valerio Adami (°1935, Bologna) was een van de belangrijkste schilders van de Nieuwe Figuratie (Nouveau Réalisme), de Europese tak van de popart die in 1960 werd opgericht in Parijs door de Franse kunstcriticus Pierre Restany. De Amerikaanse popart, ontstaan als een tegenbeweging tegen het abstract expressionisme, nam voornamelijk de toenmalige consumptiemaatschappij op de korrel door het gebruik van beelden uit de massacultuur. De Nieuwe Figuratie – met naast Adami ook voortrekkers als Daniël Spoerri, Arman en Christo – was op een andere manier kritisch ten opzichte van de consumptiemaatschappij en onderzocht vooral hoe de realiteit in het beeld zelf werd binnengebracht door naast schilderkunst ook gebruik te maken van onder andere collages en assemblages, waarin ze dagelijkse gebruiksvoorwerpen integreerde. Hierdoor vervormden ze niet zelden de realiteit en sloop de abstractie steeds in meer of mindere mate het beeld binnen. Adami ontwikkelde een zeer directe schilderstijl die – hoewel zeer picturaal van uitzicht – de lijn als uitgangspunt neemt. Zijn monumentale, egaal beschilderde schilderijen worden meestal voorafgegaan door een ingewikkelde, vrij gedetailleerde tekening, waarin hij veelal felle, gesatureerde kleurvlakken integreert die deze lijnen beïnvloeden, doen afwijken, wijzigen of net versterken. Adami definieert het schilderij als ‘een complex voorstel, waarbinnen eerdere visuele ervaringen onvoorspelbare combinaties vormen.’ Zijn werken hebben een figuratief, bijna poppy karakter, maar ze zijn allesbehalve een illusoire voorstelling van de werkelijkheid. Eerder vormen ze een reconstructie van de perceptie op die realiteit door een puur visuele toe-eigening van beelden die geen directe afbeelding van de werkelijkheid willen zijn, maar er wel naar verwijzen. ‘Een schilderij is niet gemaakt van dezelfde substantie als de blik’, zei Adami hierover in dit verband. Vanwege zijn doorgedreven gebruik van de lijn en zijn vele beeldverwijzingen naar de klassieke oudheid werd Adami ten onrechte regelmatig beschreven als een ‘klassieke’ schilder. Niets is echter minder waar: door zijn subtiele mengeling van kunsthistorische beelden en taferelen uit de dagelijkse realiteit kan Adami met recht en reden beschouwd worden als een van de schilderende voortrekkers van het Nouveau Réalisme.